واکاوی فقهی کاربرد عاملیت در تجهیز و تخصیص منابع شرکت‌های لیزینگ

نوع مقاله : علمی - پژوهشی (ابزارهای تأمین مالی اسلامی)

نویسنده

دانشجوی دکتری، دانشکده مدیریت دانشگاه امام صادق علیه‌السلام، تهران، ایران

چکیده

شرکت‌های لیزینگ در دنیا از روش‌های متنوعی جهت تأمین و تخصیص منابع استفاده می‌نمایند ولی در ایران این روش‌ها کمتر موردتوجه قرار می‌گیرد. یکی از این روش‌ها که اشکال مختلفی نیز دارد، عاملیت است. عاملیت یکی از شیوه‌های نوین در تجهیز و تخصیص منابع شرکت‌های لیزینگ می‌باشد. با توجه به اینکه تخصص اصلی این شرکت‌ها در انجام امور اعتباری است، این ظرفیت می‌تواند جهت کمک به افزایش توان بنگاه‌ها و همچنین تأمین مالی آنها استفاده گردد. شرکت‌های لیزینگ در این فرایند می‌توانند نقش دوگانه‌ای را ایفا نمایند. اولاً، به‌عنوان عامل نقش وصول مطالبات را برعهده بگیرند، ثانیاً با توجه به حجم بالای حساب‌ها و اسناد دریافتنی در صورت‌های مالی خود می‌توانند با تعامل با یک شرکت عامل که توان اعتباری مناسبی دارد موجبات دسترسی بیش‌از‌پیش خود را به وجه نقد فراهم گردانند.
مقاله حاضر که با روش توصیفی- تحلیلی و با رویکردی فقهی صورت پذیرفته پس از بیان ماهیت و اقسام عاملیت از منظرهای گوناگون، به تبیین انواع روش‌های کاربردی آن در شرکت‌های لیزینگ پرداخته است. با توجه به اینکه فرایند عاملیت، خواه شرکت لیزینگ به‌عنوان کارفرما باشد؛ خواه در نقش عامل، ترکیبی است از فعالیت‌های مختلف ازجمله وصول مطالبات، تأمین مالی و ترکیبی از این دو، عقودی که در این جهت می‌تواند مورداستفاده قرار گیرد، مانند بیع دین، وکالت، جعاله و ضمان از منظر فقهی مورد واکاوی قرارگرفته است. ازآنجاکه عقود نامبرده شاکله اصلی فرایند عاملیت را تشکیل می‌دهند و مطابق با ارزیابی فقهی که در این مقاله از این عقود انجام‌گرفته، مانعی جهت به‌کارگیری آنها وجود ندارد، می‌توان استفاده از روش عاملیت جهت تجهیز و تخصیص منابع را در شرکت‌های لیزینگ مدنظر قرار داد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

A Jurisprudential Study of Factoring in Equipping and Allocating Resources to Leasing Companies

نویسنده [English]

  • Mohammad Mahdi Dejdar

Ph.D. Candidate, Faculty of Islamic Studies and Management, Imam Sadiq University, Tehran, Iran.

چکیده [English]

Leasing companies in the world use various methods to finance and allocate resources, but in Iran these methods are less considered. One of these methods, which has different forms, is factoring. Factoring is one of the new methods in equipping and allocating resources to leasing companies. Given that the main specialty of these companies is in credit affairs, this function can help the increase of the firms’ capacity as well as their financing. Leasing companies can play a dual role. First, they can act as agents for collecting receivables from manufacturing companies. Second, given the high volume of receivables in their financial statements, they can gain more access to cash through interacting with a firm that has appropriate credit ability.  
This article, which has used a descriptive-analytical method and a jurisprudential approach, after mentioning the nature and types of factoring from different views, has explained the various methods of its application in leasing companies. The factoring process, whether the leasing company acts as an employer or factor, is a combination of different activities such as collection of claims, financing and combination of them. Here, contracts that can be used in factoring, such as buying debt, wakalah, ju'alah and ziman (guarantee) have been studied from a jurisprudential perspective. Since the mentioned contracts constitute the main structure of the factoring, and according to the jurisprudential assessment of these contracts there is no obstacle to using them, factoring is suitable for financing and allocating resources in leasing companies.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Leasing؛ Factoring؛ Buying Debts؛ Wakalah؛ Ju'alah؛ Guarantee. JEL Classification: E58
  • G21
  • Z12
احمدی، سعید؛ و دژدار، محمدمهدی (1395). اوراق خرید دین ابزاری مؤثر در تأمین سرمایه در گردش شرکت‌ها. دوفصلنامه تحقیقات مالی اسلامی، 5(10), 155-192. doi: 10.30497/ifr.2016.1858
انصاری، مرتضی بن محمدامین (1410ق). المکاسب. قم: کنگره جهانی بزرگداشت شیخ اعظم انصاری.
بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران (1390). «دستورالعمل­های اجرایی عقود سه­گانه استصناع، مرابحه و خرید دین»، مصوب یک‌هزار و یکصد و بیست و هشتمین جلسه شورای پول و اعتبار مورخ 25/05/1390.
حرعاملی، محمد بن حسن (1409ق). تفصیل وسائل‌الشیعه الی تحصیل مسائل الشریعه. قم: مؤسسه آل‌بیت علیهم‌السلام.
صفایی، محمد (1392). صکوک ترکیبی مشارکت- وکالت ابزاری نوین برای تأمین مالی، ششمین کنفرانس توسعه نظام مالی در ایران.
فیضی‌چکاب، غلام‌نبی؛ و درزی، علی (1393). ماهیت حقوقی قرارداد تأمین مالی فاکتورینگ. دوفصلنامه مطالعات حقوق تطبیقی، 2(5)، 509-533.
قلیچ، وهاب (1398). طراحی الگوی بکارگیری صکوک وکالت جهت تأمین مالی بخش کشاورزی. فصلنامه تحقیقات اقتصاد کشاورزی، 11(41)، 149-174.
قنواتی، جلیل؛ وحدتی، حسن؛ و عبدی‌پور، ابراهیم (1388). حقوق قراردادها در فقه امامیه (چاپ دوم). تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها (سمت).
کاتوزیان، ناصر، (1367). حقوق مدنی: نظریه عمومی تعهدات. مؤسسه یلدا نشر.
معصومی‌نیا، غلامعلی (1389). بررسی فقهی اقتصادی ابزارهای مشتقه. تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
محقق حلی، نجم‌الدین جعفر بن حسن (1408ق). شرائع الاسلام فی مسائل الحلال و الحرام (چاپ دوم). قم: مؤسسه اسماعیلیان‌.
موسوی‌خمینی، سید‌روح‌الله (1379). البیع (جلد 1). قم: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره).
موسوی‌خمینی، سیدروح‌الله (1396). تحریرالوسیله. قم: نشر اسلامی.
موسوی‌خویی، سیدابوالقاسم (1410ق). منهاج الصالحین (چاپ 28): قم: مدینه العلم.
موسویان، سیدعباس (1386). ابزارهای مالی اسلامی (صکوک). تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
موسویان، سیدعباس؛ و دژدار، محمدمهدی (1396). طرح مطالعات جامع لیزینگ؛ شیوه‌های تجهیز منابع شرکت‌های لیزینگ با تأکید بر روش عاملیت. مجموعه مقالات همایش ملی لیزینگ، توسعه اقتصادی، تولید، اشتغال. دانشگاه تهران، ایران.
موسویان، سیدعباس؛ فریدی وثوق، بلال؛ و فرهادیان، علی (1390). اوراق بهادار (صکوک) بانکی؛ تبدیل تسهیلات بانکی به اوراق بهادار در بانکداری بدون ربا. دوفصلنامه تحقیقات مالی اسلامی، 1(1)، 117-150. doi: 10.30497/ifr.2011.1518
موسویان، سیدعباس؛ ندری، کامران؛ و میسمی، حسین (1394). امکان‌سنجی فقهی استفاده از صکوک بیع دین جهت عملیات بازار باز بانک مرکزی؛ دلالت‌هایی جهت تقویت بازار بدهی اسلامی در کشور. دوفصلنامه مطالعات اقتصاد اسلامی, 8(15), 27-56. doi: 10.30497/ies.2015.1755
مهدوی‌ثابت، محمدعلی؛ و شاکری، مهدی (1395). بررسی ماهیت حقوقی و آثار فاکتورینگ در حقوق آمریکا و انگلیس. دوفصلنامه آموزه‌های حقوقی گواه، 2(2)، 103-150. doi: 10.30497/leg.2016.2637
میسمی، حسین (1393)، صکوک بیع دین به عنوان ابزار سیاست پولی، تازه‌های اقتصاد، شماره 143. کد خبر 171300. https://b2n.ir/n98447
نجفی، محمدحسن (1367)، جواهرالکلام فی شرح شرائع‌الاسلام. تهران: دارالکتب اسالمیه.
نصیری، مصطفی؛ و ملازهی، رقیه (1395). ماهیت حقوقی عاملیت بین‌المللی (فاکتورینگ). فصلنامه حقوقی دادگستری، 80(95)، 125-150. doi: 10.22106/jlj.2016.23182
Borgia, D. J., Swaleheen, M., Jones, T. L., & Weeks, H. S. W. (2010). Accounts Receivable Factoring as a Response to weak Governance: Panel Data Evidence. International Business & Economics Research Journal (IBER), 9(2).
Chen, S., Liang, L., & Zhao, Z. (2014). The Financing Role of Factoring in China Context. International Business and Management, 9(1), 103-110.
Cusmano, L. (2015). New Approaches to SME and Entrepreneurial Financing: Broadening the Range of instruments. Paris: Organisation for Economic Co-operation and Development.
Ernest & Young, (2009), Factoring and Forfeiting Business and Regulatory Perspective.
Huong Do, T. M. H. (2018). Factoring as a form of Financing Small and Medium-Sized Enterprises in ASEAN. Applied Economics and Finance, 5(3), 59-64.
Klapper, L. (2005). The Role of The Role of Factoring for Financing Small and Medium Enterprises. World Bank working paper and Published in Journal of finance, 64, 151-60.
Makedonija, U. (2005), Factoring Study for Macedonia, Southeast Europe Enterprise Development.
Papadimitriou, D. B., Phillips, R. J., & Wray, L. R. (1994). Community-Based Factoring Companies and Small Business Lending. Jerome Levy Economics Institute Working Paper, (108).
Tatge, D, B; & Becker, E, (2011), American Factoring Law, BNA book.
  • تاریخ دریافت: 22 تیر 1399
  • تاریخ بازنگری: 19 بهمن 1399
  • تاریخ پذیرش: 20 بهمن 1399