"Islamic Finance Researches" (IFR)

Critical analysis of Shahid Motahari's theory on "The legitimacy of usury in banking activities"

Document Type : Science - Research (Islamic Finance Jurisprudence)

Authors

1 Professor, Department of Jurisprudence & the Essentials of the Islamic Law, Faculty of Theology and Islamic Studies, University of Tehran, Tehran, Iran

2 PhD student in Jurisprudence & the Essentials of the Islamic Law, Faculty of Theology and Islamic Studies, University of Tehran, Tehran, Iran, and visiting lecturer at Bozorgmehr University

Abstract

1. Introduction and Objective
The modern banking system, as a cornerstone of the capitalist economy, functions primarily on the principle of interest-based financial intermediation. Through accepting deposits and extending loans, banks mobilize idle funds, convert them into productive capital, and stimulate economic growth. This financial mechanism—though economically efficient—raises profound jurisprudential and ethical concerns when examined through the lens of Islamic law (fiqh al-muʿāmalāt), where the payment or receipt of interest is often equated with ribā (usury).
      In the Islamic worldview, ribā represents one of the gravest transgressions against divine economic justice. The Qur’an explicitly condemns it—“O you who believe, fear Allah and give up what remains of usury if you are believers” (al-Baqara, 2:278)—and classical jurists have enumerated its prohibition as one of the fundamental necessities (ḍarūriyyāt) of the faith. Despite this textual clarity, the integration of modern banking practices into Islamic economies has reignited debates concerning whether ribā applies universally to all forms of financial increase (ziyādah) or whether certain institutional contexts, such as state-owned banking, fall outside its scope.  
      This study specifically addresses the critical question: Does the Qur’anic and jurisprudential prohibition of ribā apply exclusively to financial relationships between natural persons, or does it also encompass transactions between banks (as legal entities) and their clients, including state or public financial institutions?
The research explores this question through the lens of Shahid Murtaza Motahhari’s interpretive approach, which attempts to reconcile the economic realities of modern banking with the ethical imperatives of Islamic jurisprudence. Motahhari proposed that ribā derived from state-owned banking operations may not fall under the Qur’anic prohibition, as the profit generated is ultimately reinvested in the collective welfare of society. This perspective represents a significant jurisprudential deviation from the classical position, which deems all forms of ribā al-qarḍ (usurious loan contracts) categorically impermissible.
      The objective of this research is therefore twofold:
      (1) to systematically examine the theoretical and textual foundations of Motahhari’s reasoning regarding the permissibility of state bank interest; and
      (2) to evaluate the jurisprudential validity of his argument through an analytical study of Qur’anic evidence, Prophetic traditions, and the principles of uṣūl al-fiqh (legal theory).

2. Methods and Materials
The research adopts a descriptive–analytical methodology, combining textual exegesis, comparative jurisprudence, and analytical reasoning. The methodological framework involves three primary components:
      Textual Analysis of Foundational Sources:
      The study draws upon Qur’anic verses (especially al-Baqara 275–279 and Āl ʿImrān 130), ḥadīth literature, and the exegetical interpretations of classical jurists such as al-Ṭūsī, al-ʿAllāmah al-Ḥillī, al-Shahīd al-Thānī, al-Khūʾī, and others. The goal is to determine the linguistic and contextual scope (ʿumūm wa khuṣūṣ) of the term ribā and assess whether the prohibition can be limited to particular agents or contexts.
      Analytical Evaluation of Jurisprudential Positions:
      The arguments of contemporary and premodern jurists are systematically reviewed, focusing on three interpretive dimensions:
      (a) whether the prohibition of ribā extends to legal persons (banks, states, institutions);
      (b) whether public welfare (maṣlaḥa ʿāmma) can constitute a valid justification for exceptions; and
      (c) whether ilghāʾ al-khuṣūṣiyya (removal of specific contextual limitations) can legitimately exempt banking interest from the general ruling of prohibition.
 
      Critical Appraisal of Motahhari’s Theory:
      Motahhari’s twofold reasoning—(i) the restriction of ribā to private capital and (ii) the removal of specificity (ilghāʾ al-khuṣūṣiyya) from established exemptions—is subjected to a critical analysis based on the principles of uṣūl al-fiqh. His argument is contrasted with the prevailing consensus (ijmāʿ) of Shi‘i and Sunni scholars to assess its coherence, consistency, and textual grounding.
      The study relies entirely on library-based research, using classical Arabic and Persian legal sources, as well as modern economic and banking literature, to bridge jurisprudential theory and financial practice. The analysis emphasizes objectivity, textual authenticity, and methodological transparency to ensure reproducibility and scholarly rigor.

3. Research Findings
The investigation reveals that Shahid Motahhari’s theory rests on two principal claims:
      (1) Restriction of Ribā to Private Capital: Motahhari argues that the ʿilla (effective cause) of ribā lies in the exploitation inherent in private usurious transactions, wherein one individual unjustly profits from another’s financial hardship. In contrast, he suggests that when the lender is the state or a public institution, the revenue obtained from interest-bearing loans returns to society through redistribution mechanisms such as public spending, infrastructure development, and welfare programs. Consequently, the element of injustice (ẓulm)—which he interprets as the underlying rationale of the prohibition—is absent in this context.
      (2) Application of Ilghāʾ al-Khuṣūṣiyya (Removal of Specificity): Motahhari further argues that the specific exemptions to ribā recognized in classical jurisprudence—such as transactions between a father and son, husband and wife, or Muslim and kāfir ḥarbī—demonstrate the elasticity of the prohibition in contexts where exploitation is absent. By extending the same reasoning through ilghāʾ al-khuṣūṣiyya, he posits that bank interest, particularly in state-run institutions, may also be exempted from prohibition, as it serves the public good and does not contravene the moral spirit of the Qur’anic injunction.
      However, the analytical examination conducted in this study challenges both foundations of Motahhari’s reasoning. First, limiting ribā to private capital lacks explicit textual support; the Qur’anic verses prohibiting ribā are expressed in absolute terms and do not distinguish between private and collective entities. Second, ilghāʾ al-khuṣūṣiyya—to be valid in uṣūl al-fiqh—must be grounded in ʿurf (customary understanding) and a clear conceptual congruence between the cause and the ruling (tanāsub al-ḥukm wa-l-mawḍūʿ). Motahhari’s application of this principle, however, relies primarily on subjective reasoning (istihsān) rather than a demonstrable linguistic or juristic equivalence.
      Furthermore, the study identifies no valid qarīna (corroborating indication) in either scriptural or rational sources to suggest that charging interest by state banks qualifies as a maṣlaḥa ʿāmma (public welfare) exception. On the contrary, most contemporary jurists—both in the Shīʿī and Sunnī traditions—affirm the universal applicability of ribā’s prohibition, irrespective of the borrower’s or lender’s legal personality.
      Accordingly, the findings support the classical position that the essence of ribā (ziyāda bilā ʿiwaḍ, “increase without equivalent exchange”) determines its illegality, not the identity of the contracting parties. Thus, the interest-based transactions of both private and public banks fall within the scope of the Qur’anic prohibition.

4. Discussion and Conclusion
The analysis leads to several significant jurisprudential conclusions:
      (1) Universality of the Prohibition: The Qur’anic injunction against ribā—expressed in verses such as “Allah has permitted trade and forbidden usury” (al-Baqara 2:275) and “Allah obliterates usury and nourishes charities” (2:276)—is comprehensive and absolute. It encompasses every form of financial increase unaccompanied by real economic exchange, without differentiating between individuals, corporations, or state entities. The textual ʿumūm (generality) of these verses nullifies attempts to restrict the ruling to private transactions.
      (2) Irrelevance of Legal Personality: From a jurisprudential standpoint, legal personality (shakhṣiyyat ḥuqūqiyya) does not alter the nature of a contractual act. A loan contract (ʿaqd al-qarḍ) remains identical in its legal essence whether executed by a private individual or a public institution. Hence, if an increase (ziyādah) is stipulated as a condition for repayment, it constitutes ribā al-qarḍ regardless of the lender’s identity.
      (3) Inadmissibility of Welfare-Based Exceptions: Arguments appealing to public interest or economic necessity cannot override an explicit Qur’anic prohibition unless supported by decisive evidence. The claim that bank interest serves collective welfare lacks empirical substantiation and fails the juristic test of maṣlaḥa muʿtabara—a recognized, textually grounded public interest.
      (4) Invalidity of Ilghāʾ al-Khuṣūṣiyya as Applied by Motahhari: The principle of removing specificity can only operate where a rational or customary parity exists between the stated and proposed cases. Motahhari’s analogy between intra-familial ribā exemptions and state-bank transactions lacks such parity and therefore does not meet the criteria of legitimate ilghāʾ al-khuṣūṣiyya.
      (5) Consequent Jurisprudential Implication: Based on the above reasoning, bank interest—whether in private, public, or governmental institutions—constitutes a prohibited form of ribā al-qarḍ. Any claim of permissibility would require new, explicit textual or juristic authorization, which is currently absent in both Sunni and Shīʿī legal corpora.
      In conclusion, this research reaffirms the universality and immutability of the Qur’anic prohibition of ribā. Attempts to justify interest-based banking within Islamic jurisprudence through analogical reasoning or welfare-based exceptions remain methodologically and textually unsound. Consequently, Islamic finance frameworks must seek alternative, non-usurious models—such as profit–loss sharing, partnership contracts (mushārakah, muḍārabah), and asset-backed transactions (murābaḥah, ijārah)—to ensure conformity with both the letter and spirit of Islamic law.

Keywords

Main Subjects

  1. قرآن کریم.
  2. ابن زهره حلبی، حمزه بن علی (1417ق). غنیه النزوع الی علمی الاصول و الفروع. ایران، قم: امام صادق علیه السلام.
  3. ابن ادریس حلی، محمد بن منصور (1410ق). السرائر الحاوی لتحریر الفتاوى. ایران، قم: دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
  4. ابن قیم، محمد بن ابی بکر (1411ق). اعلام الموقعین. لبنان بیروت: دار الکتب العلمیه.
  5. ابن‌منظور، محمد بن مکرم (1414ق). لسان العرب. لبنان، بیروت: دار الفکر للطباعة و النشر و التوزیع - دار صادر.
  6. احمد بن فارس (1404ق). معجم مقائیس اللغه. ایران، قم: دفتر تبلیغات اسلامى حوزه علمیه قم.
  7. اقبال، منور؛ اوصاف، احمد؛ و خان، طریق‌الله (1387). چالش‌های پیش‌روی بانکداری اسلامی (حسین میثمی و مسلم بمانپور: مترجمین). ایران، تهران، دانشگاه امام صادق علیه السلام.
  8. آل‌عصفور بحرانی، یوسف بن احمد (1405ق). الحدائق الناضرة فی أحکام العترة الطاهرة. ایران، قم: دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
  9. اردبیلى، احمد بن محمد (1403). مجمع الفائدة و البرهان فی شرح إرشاد الأذهان. ایران، قم: دفتر انتشارات اسلامى.
  10. انصاری، مرتضى بن محمدامین (1410ق). المکاسب. ایران، قم: دار الکتاب.
  11. ایروانى، باقر (1426ق). دروس تمهیدیة فی القواعد الفقهیة. ایران، قم: دار الفقه.
  12. بدوی، ابراهیم (1383). نظریه الربا المحرم فی الشریعه الاسلامیه. مصر، القاهره: مطبوعات المجلس الاعلی لرعایه الفنون و الآداب و العلوم الاجتماعی.
  13. برهانی، محمدهشام (1406ق). سدّ ذرایع فی الشریعة الاسلامیه. سوریه، دمشق: بی­نا.
  14. تهرانی، رضا؛ و بیگدلو، جمشید (1399). بررسی نقش واسطه­گری مالی بانک­های عضو بورس اوراق بهادار تهران و عوامل موثر بر آن. چشم‎انداز مدیریت مالی، 10(29)، 39-64. DOI: 52547/jfmp.10.29.39
  15. حائری، عبدالکریم (1355). دررالفوائد. ایران، قم: مهر.
  16. جصاص، ابوبکر (1405ق). احکام القرآن. لبنان، بیروت: داراحیاء التراث العربی.
  17. حبیبیان نقیبی، مجید (1382). انتفاع، معیار ناسازگاری بانک و نهاد قرض الحسنه. مجموع مقالات سومین همایش دوسالانه اقتصاداسلامی، تاریخ اقتصادی: کلید فهم ساختار و تحول اقتصاد ایران. ایران، تهران: دانشگاه تربیت مدرس.
  18. حرعاملی، محمد بن حسن (1409ق). وسائل الشیعه الی تحصیل مسائل الشریعه. ایران، قم: مؤسسه آل‌البیت علیهم‌السلام.
  19. موسوی خمینى، سید روح‌الله (1421ق). البیع. ایران، تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره).
  20. موسوی خمینى، سید روح‌الله (بی‌تا). تحریر الوسیله. ایران، قم: دار العلم.
  21. موسوی خمینی، سید روح‌الله (1422ق). استفتائات. ایران، قم: جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
  22. موسوی خمینی، سید روح‌الله (1382). تهذیب الاصول. ایران، قم: اسماعیلیان.
  23. خوانسارى، سید احمد بن یوسف (1405ق). جامع المدارک فی شرح مختصر النافع. ایران، قم: اسماعیلیان.
  24. خورشید، احمد (1374). مطالعاتی در اقتصاد اسلامی (محمدجواد مهدوی: مترجم). ایران، مشهد: بنیاد پژوهش‎های اسلامی آستان قدس رضوی.
  25. خوری، سعید (1403ق). اقرب الموارد. ایران، قم: کتابخانه آیت‌الله نجفی مرعشی.
  26. خویی، سیدابوالقاسم (1410ق). منهاج الصالحین. ایران، قم: مدینه العلم.
  27. خویی، سیدابوالقاسم (1422ق). مصباح الاصول. ایران، قم: طبع مؤسسه احیاء آثار السید الخوئی.
  28. خویی، سیدابوالقاسم (بی‌تا - الف). مصباح الفقاهه. بی‌جا: بی‌نا.
  29. خویی، سیدابوالقاسم (بی‌تا - ب). معجم الرجال الحدیث و تفصیل طبقات الرجال. بی‌جا: بی‌نا.
  30. حسینی دولت‌آبادی، سیدمهدی (1395). ماهیت بانک و دلالت‌های آن برای مطالعات بانکداری اسلامی. مطالعات اقتصاد اسلامی، 8(2)، 173-198. DOI: 30497/ies.2016.1802
  31. راغب اصفهانى، حسین بن محمد (1412ق). مفردات ألفاظ القرآن. لبنان، بیروت: دار العلم.
  32. رشیدرضا، محمد (1406ق). الربا و المعاملات فی الاسلام. مصر، قاهره: مکتبه الکلیات الازهریه.
  33. زارعی شریف، وحید (1401). ربا انگاری مطلق زیادتی در معاوضات، با رویکردی بر سیاست جنایی ایران. آموزه‌های فقه و حقوق جزا، 1(1)، 57-76.
  34. زرقا، مصطفی (1388). المشکلات العصریه فی میزان الشریعه الاسلامیه. بی‌جا.
  35. سبزوارى، سید عبدالأعلى (1413ق). مهذب الأحکام. ایران، قم: المنار.
  36. سرخسی، محمد بن احمد (بی‌تا). المبسوط. مصر، قاهره: مطبعه السعاده.
  37. علم‌الهدی، علی بن حسین (1376). الذریعه الی اصول الشریعه. ایران، تهران: دانشگاه تهران.
  38. علم‌الهدی، علی بن حسین (1415ق). الانتصار فی انفرادات الامامیه. قم: دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
  39. سبزوارى، سید عبدالأعلى (1413ق). مهذب الأحکام. قم: المنار.
  40. سیستانی، محمدرضا (1437ق). بحوث فی شرح مناسک الحج. لبنان، بیروت: دارالمورخ العربی.
  41. سیوطی، جلال الدین (1404ق). الدرالمنثور. ایران، قم: کتابخانه آیت‌الله مرعشی نجفی.
  42. شهید ثانى، زین‌الدین بن على (1410ق). الروضة البهیة فی شرح اللمعة الدمشقیة. ایران، قم: کتابفروشى داورى.
  43. شهید ثانى، زین‌الدین بن على (1413ق). مسالک الأفهام إلى تنقیح شرائع الإسلام. قم: مؤسسه المعارف الإسلامیه.
  44. شهید مطهرى، مرتضى (بی‌تا). فقه و حقوق (مجموعه آثار). قم: بی‌نا.
  45. شوکانی، محمد (1413ق). نیل الاوطار. مصر، قاهره: دارالحدیث.
  46. صادقی تهرانی، محمد (1412ق). تبصرة الفقها علی تبصرة المتعلمین. ایران، قم: فرهنگ اسلامی.
  47. صدر، سید محمدباقر (1410ق). منهاج الصالحین (محشی). لبنان، بیروت: دارالتعارف للمطبوعات.
  48. صدر، سید محمدباقر (1417ق). اقتصادنا. ایران، قم: دفتر تبلیغات اسلامی.
  49. صدوق، محمد بن على (1386). علل الشرائع. ایران، قم: کتابفروشى داورى.
  50. صدوق، محمد بن على (1413). من لایحضره الفقیه. ایران، قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  51. صدوق، محمد بن علی (1378). عیون الرضا. ایران، تهران: جهان.
  52. طباطبایى، محمدحسین (1390). المیزان. لبنان، بیروت: مؤسسه الأعلمی.
  53. طباطبایی یزدى، سید محمد کاظم (1414ق). تکملة العروة الوثقى. ایران، قم: کتابفروشى داورى.
  54. طبرسى، فضل بن حسن (1408ق). مجمع البیان. ایران، تهران: ناصر خسرو.
  55. طریحى، فخرالدین (1416ق). مجمع البحرین. ایران، تهران: کتابفروشى مرتضوى.
  56. طوسى، محمد بن حسن (1407ق). تهذیب الأحکام فی شرح المقنعه. ایران، تهران: دارالکتب الإسلامیة.
  57. طوسى، محمد بن حسن (1413ق). التبیان. لبنان، بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  58. طوسی، محمد بن حسن (1400). النهایة فی مجرد الفقه و الفتاوی. لبنان، بیروت: دارالکتاب العربی.
  59. حلی، حسن بن یوسف (1414ق). تذکرة الفقهاء. ایران، قم: آل‌البیت.
  60. عماره، محمد (1413). قاموس المصطلحات الاقتصادیة فی الحضارة الاسلامیة. لبنان، بیروت: دارالشروق.
  61. غنی‌نژاد، موسی (1383). بررسی برخی نظریات مربوط به بانکداری بدون ربا. مجموعه مقالات پانزدهمین سمینار بانکداری اسلامی. ایران، تهران: مؤسسه عالی بانکداری ایران.
  62. فبوزی، فرانک؛ مودیلیانی، فرانکو؛ و فری، مایکل (1376). مبانی بازارها و نهادهای مالی (حسین عبده تبریز، مترجم). ایران، تهران: آگاه.
  63. فخر رازی، محمد بن عمر (1420ق). مفاتیح الغیب. لبنان، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
  64. فرجی، یوسف (1384). پول و ارز و بانکداری. ایران، تهران: شرکت نشر و چاپ بازرگانی.
  65. فرزین‌وش، اسدالله؛ و ندری، کامران (1381). ربا، بهره قراردادی و بهره طبیعی. تحقیقات اقتصادی، 37(1)، 149-185. DOR: 1001.1.00398969.1381.37.1.5.0
  66. کلینى، محمد بن یعقوب (1407ق). الکافی. ایران، تهران: دارالکتب الإسلامیه.
  67. کاشف الغطاء، علی بن جعفر (بی‌تا). کشف الغطاء عن مبهمات الشریعه الغراء. ایران، قم: مهدوی.
  68. گروهی از نویسندگان (1369). دائرة المعارف بزرگ اسلامی. ایران، تهران: مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی.
  69. مجتهد، احمد؛ و حسن‌زاده، علی (1384). پول و بانکداری و نهادهای مالی. ایران، تهران: پژوهشکده پولی بانکی بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران.
  70. محقق حلی، جعفر بن حسن (1403ق). معارج الاصول. ایران، قم: آل‌البیت.
  71. محقق حلی، جعفر بن حسن (1408ق). شرائع الإسلام فی مسائل الحلال و الحرام. ایران، قم: اسماعیلیان.
  72. محقق کرکی، على بن حسین (1414ق). جامع المقاصد فی شرح القواعد. ایران، قم: آل‌البیت.
  73. محمودی، سیداحمد (1393). حلیت ربای تولیدی و انتاجی در بوته نقد و بررسی. فقه و حقوق اسلامی، 4(8)، 159-178.
  74. مشیکین، فردریک (1388). پول، ارز و بانکداری (علی جهانخانی و علی پارسیان: مترجمین). ایران، تهران: سازمان تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها (سمت).
  75. مصری، رفیق یونس (1412ق). الجامع فی الصول الربا. لبنان، بیروت: دارالشامیه.
  76. مصطفوى، سید محمدکاظم (1423ق). فقه المعاملات. ایران، قم: دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
  77. مکارم‌شیرازی، ناصر (1422ق). الربا و البنک الاسلامی. ایران، قم: مدرسهة الامام علی بن ابیطالب(ع).
  78. مکارم‌شیرازى، ناصر (بی‌تا). ربا و بانکدارى اسلامى. بی‌جا.
  79. معرفت، محمدهادی (1379). مبانی حرام بودن ربا و مساله بانک. فقه، 7(25-26)، 126-152.
  80. مرعشی، سید محمدحسن؛ آصفی، محمدمهدی؛ و معرفت، محمدهادی (1375). احکام فقهی پول. فقه اهل بیت، 2(7)، 9-42.
  81. موسویان، سید عباس (۱۳۹۱). بازار سرمایه اسلامی. ایران، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
  82. میثمی، حسین؛ ندری، کامران؛ و ملاکریمی، فرشته (1396). آثار پذیرش شخصیت حقوقی در تحلیل وجود ربا در روابط مالی مردم، دولت، بانک‌های تجاری و بانک مرکزی. مطالعات اقتصاد اسلامی، 9(2)، 149-178. DOI: 30497/ies.2017.1991
  83. ناظمی، امین؛ و سیدی، سیداحمد (1391). بکارگیری هزینه‌یابی در مبنای فعالیت در بانک‌ها (مطالعه موردی: شعب بانک مهر استان خراسان رضوی). حسابداری مدیریت، 5(12)، 51-65.
  84. نائینی، محمدحسین (بی‌تا). منیة الطالب فی حاشیة المکاسب. ایران، تهران، مکتبه المحمدیه.
  85. نائینی، محمدحسین (1376). فوائد الاصول. ایران، قم: جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
  86. نجفى، محمدحسن (1404). جواهر الکلام فی شرح شرائع الإسلام. لبنان، بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  87. نظرپور، محمدنقی؛ و موسویان، سیدعباس (1393). بانکداری بدون ربا؛ از نظریه تا تجربه. ایران، قم: دانشگاه مفید.
  88. هاشمی شاهرودی، محمود (1426ق). فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل‌بیت علیهم‌السلام. ایران، قم: مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی بر مذهب اهل‌بیت علیه‌السلام.
  89. یوسفی، احمدعلی (1379). ماهیت و ساختار اقتصاد اسلامی (مجموعه مقالات و گفتگوها). ایران، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.

 

References

  1. Holy Quran.
  2. Aḥmad b. Fāris. (1404 AH/1984). Muʿjam Maqāyīs al-Lughah. Iran, Qom: Daftar Tablīghāt Islāmī-ye Ḥawza-ye ʿIlmiyya-ye Qom [in Arabic].
  3. Āl-ʿAṣfūr Baḥrānī, Yūsuf b. Aḥmad. (1405 AH/1985). al-Ḥadāʾiq al-Nāḍira fī Aḥkām al-ʿItra al-Ṭāhira. Iran, Qom: Daftar al-Intishārāt al-Islāmī, affiliated with Jāmiʿa-ye Mudarrisīn Ḥawza-ye ʿIlmiyya-ye Qom [in Arabic].
  4. Alam al-Hudā, ʿAlī b. Ḥusayn. (1415 AH/1994). al-Inṭiṣār fī Infirādāt al-Imāmiyya. Iran, Qom: Daftar al-Intishārāt al-Islāmī, affiliated with Jāmiʿa-ye Mudarrisīn Ḥawza-ye ʿIlmiyya-ye Qom [in Arabic].
  5. Alam al-Hudā, ʿAlī b. Ḥusayn. (1376 SH/1997). al-Dharīʿa ilā Uṣūl al-Sharīʿa [The Path to the Principles of the Sharia]. Iran, Tehran: University of Tehran Press [in Arabic].
  6. Anṣārī, Murtazā b. Muḥammad Amīn. (1410 AH/1990). al-Makāsib. Iran, Qom: Dār al-Kitāb [in Arabic].
  7. Ammārah, Muḥammad. (1413 AH/1992). Qāmūs al-Muṣṭalaḥāt al-Iqtiṣādiyya fī al-Ḥaḍāra al-Islāmiyya. Lebanon, Beirut: Dār al-Shurūq [in Arabic].
  8. Ardabīlī, Aḥmad b. Muḥammad, (1403 AH/1983). Majmaʿ al-Fāʾidah wa al-Burhān fī Sharḥ Irshād al-Adhhān. Iran, Qom: Daftar al-Intishārāt al-Islāmīyah [in Arabic].
  9. Burhānī, Muḥammad Hishām. (1406 AH/1986). Sadd al-Dharāʾiʿ fī al-Sharīʿa al-Islāmiyya. Syria, Damascus: Baynā [in Arabic].
  10. Badawī, Ibrāhīm. (1383 SH/2004). Naẓariyyat al-Ribā al-Muḥarram fī al-Sharīʿa al-Islāmiyya [The Theory of Prohibited Usury in Islamic Law]. Egypt, Cairo: Maṭbūʿāt al-Majlis al-Aʿlā li-Riʿāyat al-Funūn wa al-Ādāb wa al-ʿUlūm al-Ijtimāʿiyya [in Arabic].
  11. Eqbāl, M., Awṣāf, A., & Khān, Ṭarīq Allāh. (1387 SH/2008). Chālesh-hā-ye Pīsh-rū-ye Bānkdārī-ye Eslāmī [Challenges Facing Islamic Banking] (Ḥusayn Mīṯamī & Muslim Bamānpūr, Trans.). Iran, Tehran: Dāneshgāh-e Imām Ṣādiq (ʿalayhi al-salām) [in Persian].
  12. Fabūzī, F., Mūdīlīānī, F., & Farī, M. (1376 SH/1997). Mabānī-ye Bāzārhā va Nahādhā-ye Mālī [Foundations of Financial Markets and Institutions] (Ḥusayn ʿAbdoh Tabrīz, Trans.). Iran, Tehran: Āgāh [in Persian].
  13. Fakhr Rāzī, Muḥammad b. ʿUmar. (1420 AH/1999). Mafātīḥ al-Ghayb. Lebanon, Beirut: Dār Iḥyāʾ al-Turāth al-ʿArabī [in Arabic].
  14. Farjī, Yūsuf. (1384 SH/2005). Pul va Arz va Bānkdārī [Money, Currency, and Banking]. Iran, Tehran: Sherkat-e Nashr va Chāp-e Bāzargānī [in Persian].
  15. Farzīn-vaš, Asadollāh, & Nadrī, Kāmrān. (1381 SH/2002). Rabā, Bahreh-ye Qardādī va Bahreh-ye Ṭabīʿī [Usury, Contractual Interest, and Natural Interest]. Taḥqīqāt-e Eqteṣādī [Economic Research], 37(1), 149–185. DOR: 20.1001.1.00398969.1381.37.1.5.0 [in Persian].
  16. Ġanī-Nezhād, Mūsā. (1383 SH/2004). Barrasi-ye Baʿẓī Nazariyyāt-e Marbūt be Bānkdārī-ye Bedūn-e Rabā [A Review of Some Theories Related to Interest-Free Banking]. Majmūʿeh-ye Maqālāt-e Pānzdahemin Seminār-e Bānkdārī-ye Eslāmī [Proceedings of the 15th Islamic Banking Seminar]. Iran, Tehran: Muʾassasat-e ʿĀlī-ye Bānkdārī-ye Īrān [in Persian].
  17. Ġanī-Nežād, Mūsā. (1383 SH/2004). Barrasi-ye Baʿẓī Nazariyyāt-e Marbūt be Bānkdārī-ye Bedūn-e Rabā [A Review of Some Theories Related to Interest-Free Banking]. Majmūʿeh-ye Maqālāt-e Pānzdahemin Seminār-e Bānkdārī-ye Eslāmī [Proceedings of the 15th Islamic Banking Seminar]. Iran, Tehran: Muʾassasat-e ʿĀlī-ye Bānkdārī-ye Īrān [in Persian].
  18. Gorūhī az Nevisandegān, (1369 SH/1990). Dāʾerat al-Maʿāref-e Bozorg-e Eslāmī [The Great Islamic Encyclopaedia]. Iran, Tehran: Markaz-e Dāʾerat al-Maʿāref-e Bozorg-e Eslāmī [in Persian].
  19. Ḥabībiyān Naqībī, Majīd. (1382 SH/2003). Entifāʿ, Meʿyār-e Nāsāzgārī-ye Bānk va Nahād-e Qarż al-Ḥasanah [Profit as a Criterion of Incompatibility Between Banks and Qarż al-Ḥasanah Institutions]. Majmūʿeh-ye Maqālāt-e Sūmin Hāmayesh-e Dosālah-e Eqteṣād-e Eslāmī, Tārīkh-e Eqteṣādī: Kelīd-e Fahm-e Sākhtār va Taḥavvol-e Eqteṣād-e Īrān [Proceedings of the Third Biennial Conference on Islamic Economics: Economic History as the Key to Understanding Iran’s Economic Structure and Transformation]. Iran, Tehran: Dāneshgāh-e Tarbīyat Modarres [in Persian].
  20. Ḥāʾerī, ʿA., (1355 SH/1976). Dorrar al-Fawāʾed [Pearls of Benefits]. Iran, Qom: Mehr [in Persian].
  21. Hāshimī Shahrūdī, Maḥmūd, (1426 AH/2005). Farhang al-Fiqh muṭābiq Madhhab Ahl al-Bayt ʿAlayhim al-Salām. Iran, Qom: Muʾassasat Dāʾirat al-Maʿārif Fiqh-e Eslāmī bar Madhhab-e Ahl al-Bayt ʿAlayhim al-Salām [in Arabic].
  22. Ḥurr al-ʿĀmilī, Muḥammad b. Ḥasan, (1409 AH/1988). Wasāʾil al-Shīʿah ilā Taḥṣīl Masāʾil al-Sharīʿah. Iran, Qom: Muʾassasat Āl al-Bayt ʿAlayhim al-Salām [in Arabic].
  23. Ḥurr ʿĀmilī, Muḥammad b. Ḥasan. (1409 AH/1989). Wasāʾil al-Shīʿa. Iran, Qom: Āl al-Bayt [in Arabic].
  24. Ḥusaynī Dowlatābādī, Sayyid Mahdī. (1395 SH/2016). Māhiyyat-e Bānk va Dalālat-hā-ye Ān bar Motālaʿāt-e Bānkdārī-ye Eslāmī [The Nature of Banks and Its Implications for Islamic Banking Studies]. Moṭālaʿāt-e Eqteṣād-e Eslāmī [Islamic Economic Studies], 8(2), 173–198. DOI: 10.30497/ies.2016.1802 [in Persian].
  25. Ḥillī, Ḥasan b. Yūsuf. (1414 AH/1993). Tadhkirat al-Fuqahāʾ. Iran, Qom: Āl al-Bayt [in Arabic].
  26. Ibn Zuhrah Ḥalabī, Ḥamzah b. ʿAlī. (1417 AH/1996). Ghuniyyat al-Nuzūʿ ilā ʿIlmay al-Uṣūl wa al-Furūʿ. Iran, Qom: Imām Ṣādiq (ʿalayhi al-salām) Institute [in Arabic].
  27. Ibn Idrīs Ḥillī, Muḥammad b. Manṣūr. (1410 AH/1990). al-Sarāʾir al-Ḥāwī li-Taḥrīr al-Fatāwā. Iran, Qom: Daftar al-Intishārāt al-Islāmī, affiliated with Jāmiʿa-ye Mudarrisīn Ḥawza-ye ʿIlmiyya-ye Qom [in Arabic].
  28. Ibn Qayyim, Muḥammad b. Abī Bakr. (1411 AH/1991). Iʿlām al-Muwaqqiʿīn. Lebanon, Beirut: Dār al-Kutub al-ʿIlmiyya [in Arabic].
  29. Ibn Manẓūr, Muḥammad b. Mukarram. (1414 AH/1993). Lisān al-ʿArab. Lebanon, Beirut: Dār al-Fikr li-Ṭ-Ṭibāʿa wa al-Nashr wa al-Tawzīʿ – Dār Ṣādir [in Arabic].
  30. Īrwānī, Bāqir. (1426 AH/2005). Durūs Tamhīdiyya fī al-Qawāʿid al-Fiqhiyya. Iran, Qom: Dār al-Fiqh [in Arabic].
  31. Jaṣṣāṣ, Abū Bakr. (1405 AH/1985). Aḥkām al-Qurʾān. Lebanon, Beirut: Dār Iḥyāʾ al-Turāth al-ʿArabī [in Arabic].
  32. Kāšif al-Ghiṭāʾ, ʿAlī b. Jaʿfar. (n.d.). Kashf al-Ghiṭāʾ ʿan Mubhamāt al-Sharīʿa al-Gharraʾ. Iran, Qom: Mahdavī [in Arabic].
  33. Ḵhwānṣārī, Sayyid Aḥmad b. Yūsuf. (1405 AH/1985). Jāmiʿ al-Madārik fī Sharḥ Mukhtaṣar al-Nāfiʿ. Iran, Qom: Ismāʿīliyān [in Arabic].
  34. Ḵhūrī, Saʿīd. (1403 AH/1983). Aqrab al-Mawārid. Iran, Qom: Maktabat Āyat Allāh Najafī Marʿashī [in Arabic].
  35. Ḵoršīd, A., (1374 SH/1995). Moṭālaʿātī dar Eqteṣād-e Eslāmī [Studies in Islamic Economics] (Trans. M. M. Mahdavī). Iran, Mashhad: Bonyād-e Pajooheshhā-ye Eslāmī-ye Āstān-e Qods-e Rażavī [in Persian].
  36. Kulaynī, Muḥammad b. Yaʿqūb. (1407 AH/1987). al-Kāfī. Iran, Tehran: Dār al-Kutub al-Islāmiyya [in Arabic].
  37. Ḵūʾī, Sayyid Abū al-Qāsim. (1410 AH/1990). Minhāj al-Ṣāliḥīn. Iran, Qom: Madīnat al-ʿIlm [in Arabic].
  38. Ḵūʾī, Sayyid Abū al-Qāsim. (1422 AH/2001). Miṣbāḥ al-Uṣūl. Iran, Qom: Muʾassasat Iḥyāʾ Āthār al-Sayyid al-Ḵūʾī [in Arabic].
  39. Ḵūʾī, Sayyid Abū al-Qāsim. (n.d.-a). Miṣbāḥ al-Fiqhah. No place: No publisher [in Arabic].
  40. Ḵūʾī, Sayyid Abū al-Qāsim. (n.d.-b). Muʿjam Rijāl al-Ḥadīth wa Tafṣīl Ṭabaqāt al-Rijāl. No place: No publisher [in Arabic].
  41. Mūsawī Khomeinī, Sayyid Rūḥ Allāh. (1421 AH/2000). al-Bayʿ. Iran, Tehran: Muʾassasat Tanzīm wa Nashr Āthār Imām Khomeinī [in Arabic].
  42. Mūsawī Khomeinī, Sayyid Rūḥ Allāh. (1422 AH/2001). Istiftāʾāt. Iran, Qom: Jāmiʿa-ye Mudarrisīn Ḥawza-ye ʿIlmiyya-ye Qom [in Arabic].
  43. Mūsawī Khomeinī, Sayyid Rūḥ Allāh. (n.d.). Taḥrīr al-Wasīla. Iran, Qom: Dār al-ʿIlm [in Arabic].
  44. Mūsawī Khomeinī, Sayyid Rūḥ Allāh. (1382 SH/2003). Tahdhīb al-Uṣūl. Iran, Qom: Ismāʿīliyān [in Arabic].
  45. Najafī, Muḥammad Ḥasan, (1404 AH/1984). Jawāhir al-Kalām fī Sharḥ Sharāʾiʿ al-Islām. Lebanon, Beirut: Dār Iḥyāʾ al-Turāth al-ʿArabī [in Arabic].
  46. Rāghib Iṣfahānī, Ḥusayn b. Muḥammad. (1412 AH/1991). Mufradāt Alfāẓ al-Qurʾān. Lebanon, Beirut: Dār al-ʿIlm [in Arabic].
  47. Rašīd Riḍā, Muḥammad. (1406 AH/1986). al-Ribā wa al-Muʿāmalāt fī al-Islām. Egypt, Cairo: Maktabat al-Kulliyāt al-Azharīyya [in Arabic].
  48. Sabzavārī, Sayyid ʿAbd al-Aʿlā, (1413 AH/1992). Muhadhdhab al-Aḥkām. Qom: al-Manār [in Arabic].
  49. Sabzawārī, Sayyid ʿAbd al-Aʿlā. (1413 AH/1992). Muhadhdhab al-Aḥkām. Iran, Qom: al-Manār [in Arabic].
  50. Shahīd Thānī, Zayn al-Dīn b. ʿAlī. (1413 AH/1992). Masālik al-Afhām ilā Tanqīḥ Sharāʾiʿ al-Islām. Iran, Qom: Muʾassasat al-Maʿārif al-Islāmiyya [in Arabic].
  51. Shawkānī, Muḥammad. (1413 AH/1992). Nayl al-Awṭār. Egypt, Cairo: Dār al-Ḥadīth [in Arabic].
  52. Ṣādiqī Tehrānī, Muḥammad. (1412 AH/1991). Tabsirat al-Fuqahā ʿalā Tabsirat al-Mutaʿallimīn. Iran, Qom: Farhang-e Islāmī [in Arabic].
  53. Ṣadr, Sayyid Muḥammad Bāqir. (1410 AH/1990). Minhāj al-Ṣāliḥīn (Muḥashshā). Lebanon, Beirut: Dār al-Taʿāruf li-l-Maṭbūʿāt [in Arabic].
  54. Ṣadr, Sayyid Muḥammad Bāqir. (1417 AH/1996). Iqtiṣādu-nā. Iran, Qom: Daftar Tablīghāt-e Islāmī [in Arabic].
  55. Ṣadūq, Muḥammad b. ʿAlī. (1413 AH/1992). Man lā Yaḥḍuruhu al-Faqīh. Iran, Qom: Daftar al-Intishārāt al-Islāmī [in Arabic].
  56. Ṣadūq, Muḥammad b. ʿAlī. (1378 SH/1999). ʿUyūn al-Riḍā [The Sources of al-Riḍā]. Iran, Tehran: Jahān [in Arabic].
  57. Ṣadūq, Muḥammad b. ʿAlī. (1386 SH/2007). ʿIlal al-Sharāʾiʿ [Reasons for the Laws]. Iran, Qom: Kitābfurūshī Dāvarī [in Arabic].
  58. Siyarḵsī, Muḥammad b. Aḥmad. (n.d.). al-Mabsūṭ. Egypt, Cairo: Maṭbaʿat al-Saʿāda [in Arabic].
  59. Sīstānī, Muḥammad Riḍā. (1437 AH/2016). Buḥūth fī Sharḥ Manāsik al-Ḥajj. Lebanon, Beirut: Dār al-Muʾarrikh al-ʿArabī [in Arabic].
  60. Shahīd Thānī, Zayn al-Dīn b. ʿAlī. (1410 AH/1990). al-Rawḍa al-Bahiyya fī Sharḥ al-Lumʿa al-Dimashqiyya. Iran, Qom: Kitābfurūshī Dāvarī [in Arabic].
  61. Shahīd Muṭahharī, Murtazā. (n.d.). Fiqh wa Ḥuqūq (Majmūʿa Āthār). Iran, Qom: No publisher [in Arabic].
  62. Suyūṭī, Jalāl al-Dīn, (1404 AH/1984). al-Durr al-Manthūr. Iran, Qom: Ketābḵāneh-ye Āyatullāh Marʿashī Najafī [in Arabic].
  63. Ṭabāṭabāʾī Yazdī, Sayyid Muḥammad Kāẓim. (1414 AH/1993). Takmilat al-ʿUrwat al-Wuthqā. Iran, Qom: Kitābfurūshī Dāvarī [in Arabic].
  64. Ṭabarsī, Faḍl b. Ḥasan. (1408 AH/1988). Majmaʿ al-Bayān. Iran, Tehran: Nāṣir Khusraw [in Arabic].
  65. Tehrānī, Reżā, & Beygdilū, Jamshīd. (1399 SH/2020). Barrasi-ye Naqsh-e Vāseṭe-gharī-ye Mālī-ye Bānkhā-ye ʿOzv-e Būrs-e Orāq-e Bahādār-e Tehrān va ʿAwāmil-e Moʾathher bar Ān [Analyzing the Role of Financial Intermediation of Listed Banks on the Tehran Stock Exchange and Its Determinants]. Cheshm-Andāz-e Modīriyyat-e Mālī [Financial Management Perspective], 10(29), 39–64. DOI: 10.52547/jfmp.10.29.39 [in Persian].
  66. Ṭūsī, Muḥammad b. Ḥasan, (1407 AH/1987). Tahdhīb al-Aḥkām fī Sharḥ al-Muqniʿah. Iran, Tehran: Dār al-Kutub al-Islāmīyah [in Arabic].
  67. Ṭurayḥī, Fakhr al-Dīn. (1416 AH/1995). Majmaʿ al-Baḥrayn. Iran, Tehran: Kitābfurūshī Murtażawī [in Arabic].
  68. Ṭūsī, Muḥammad b. Ḥasan. (1413 AH/1992). al-Tibyān fī Tafsīr al-Qurʾān. Lebanon, Beirut: Dār Iḥyāʾ al-Turāth al-ʿArabī [in Arabic].
  69. Ṭabāṭabāʾī, Muḥammad Ḥusayn. (1390 SH/2011). al-Mīzān fī Tafsīr al-Qurʾān [al-Mīzān: Exegesis of the Qur’an]. Lebanon, Beirut: Muʾassasat al-Aʿlamī [in Arabic].
  70. Ṭūsī, Muḥammad b. Ḥasan. (1400 SH/2021). al-Nihāya fī Mujarrad al-Fiqh wa al-Fatāwā [The Nihāya in Jurisprudence and Fatwas]. Lebanon, Beirut: Dār al-Kitāb al-ʿArabī [in Arabic].
  71. Makārem Shīrāzī, Nāṣir. (n.d.). Rabā wa Bānkdārī-ye Eslāmī. No place [in Arabic].
  72. Marʿashī, S. M. Ḥ.; Āṣafī, M. M.; & Maʿrifat, M. H., (1375 SH/1996). Aḥkām-e Feqhī-ye Pul [Jurisprudential Rulings on Money]. Feqh Ahl al-Bayt [Jurisprudence of Ahl al-Bayt], 2(7), 9–42 [in Persian].
  73. Maʿrifat, M. H., (1379 SH/2000). Mabānī-ye Ḥarām Būdan-e Rabā va Masʾaleh-ye Bānk [Foundations of the Prohibition of Usury and the Bank Issue]. Feqh [Jurisprudence], 7(25–26), 126–152 [in Persian].
  74. Muḥaqqiq Ḥillī, Jaʿfar b. Ḥasan. (1403 AH/1983). Maʿārij al-Uṣūl. Iran, Qom: Āl al-Bayt [in Arabic].
  75. Muḥaqqiq Ḥillī, Jaʿfar b. Ḥasan. (1408 AH/1988). Sharāʾiʿ al-Islām fī Masāʾil al-Ḥalāl wa al-Ḥarām. Iran, Qom: Ismāʿīliyān [in Arabic].
  76. Muḥaqqiq Karkī, ʿAlī b. Ḥusayn. (1414 AH/1993). Jāmiʿ al-Maqāṣid fī Sharḥ al-Qawāʿid. Iran, Qom: Āl al-Bayt [in Arabic].
  77. Miṣrī, Rafīq Yūnus. (1412 AH/1991). al-Jāmiʿ fī Uṣūl al-Ribā. Lebanon, Beirut: Dār al-Shāmiyya [in Arabic].
  78. Muṣṭafawī, Sayyid Muḥammad Kāẓim. (1423 AH/2002). Fiqh al-Muʿāmalāt. Iran, Qom: Daftar al-Intishārāt al-Islāmī, Jāmiʿa-ye Mudarrisīn Ḥawza-ye ʿIlmiyya-ye Qom [in Arabic].
  79. Makārem Shīrāzī, Nāṣir. (1422 AH/2001). al-Ribā wa al-Bank al-Islāmī. Iran, Qom: Madrasat al-Imām ʿAlī b. Abī Ṭālib (ʿa) [in Arabic].
  80. Majtahed, Aḥmad, & Ḥasan-Zādeh, ʿAlī. (1384 SH/2005). Pul, Bānkdārī va Nahādhā-ye Mālī [Money, Banking, and Financial Institutions]. Iran, Tehran: Monetary and Banking Research Institute, Central Bank of the Islamic Republic of Iran [in Persian].
  81. Maḥmūdī, Sayyid Aḥmad. (1393 SH/2014). Ḥeliyyat-e Rabā-ye Towlīdī va Entājī dar Būteh-ye Naqd va Barrasī [The Legitimacy of Productive Usury: A Critical Review]. Feqh va Ḥoqūq-e Eslāmī [Islamic Jurisprudence and Law], 4(8), 159–178 [in Persian].
  82. Mišikīn, Fredrik. (1388 SH/2009). Pul, Arz va Bānkdārī [Money, Exchange, and Banking] (ʿAlī Jahānkhānī & ʿAlī Pārsīān, Trans.). Iran, Tehran: SAMT [in Persian].
  83. Mīṯamī, Ḥusayn, Nadrī, Kāmrān, & Mollākarīmī, Farašteh. (1396 SH/2017). Āthār-e Pazīresh-e Shakhṣiyyat-e Ḥoqūqī dar Taḥlīl-e Vojūd-e Rabā dar Ravābeṭ-e Mālī-ye Mardom, Dawlat, Bānk-hā-ye Tejārī va Bānk-e Markazī [The Effects of Recognizing Legal Personality on the Analysis of Usury in Financial Relations Between Individuals, the State, and Banks]. Moṭālaʿāt-e Eqteṣād-e Eslāmī [Islamic Economic Studies], 9(2), 149–178. DOI: 10.30497/ies.2017.1991 [in Persian].
  84. Mūsavīyān, S. ʿA., (1391 SH/2012). Bāzār-e Sarmāyeh-ye Eslāmī [Islamic Capital Market]. Iran, Tehran: Pajooheshgāh-e Farhang va Andīshe-ye Eslāmī [in Persian].
  85. Najafī, Muḥammad Ḥasan. (1404 AH/1984). Jawāhir al-Kalām fī Sharḥ Sharāʾiʿ al-Islām. Lebanon, Beirut: Dār Iḥyāʾ al-Turāth al-ʿArabī [in Arabic].
  86. Nāẓemī, Amīn, & Sīyedī, Seyyed Aḥmad. (1391 SH/2012). Bekār-gīrī-ye Hazine-yābī-ye Mabnā-ye Faʿʿāliyat dar Bānk-hā (Moṭālaʿe-ye Moredī: Shoʿab-e Bānk-e Mehr Ostān-e Ḵhorāsān-e Rażavī) [Applying Activity-Based Costing in Banks (A Case Study: Mehr Bank Branches in Khorasan Razavi Province)]. Ḥesābdārī-ye Modīriyyat [Management Accounting], 5(12), 51–65 [in Persian].
  87. Nāẓar-Pūr, Moḥammad-Naqī, & Mūsawiyān, Seyyed ʿAbbās. (1393 SH/2014). Bānkdārī-ye Bedūn-e Rabā; az Nazariyya tā Tajrobeh [Interest-Free Banking: From Theory to Practice]. Iran, Qom: University of Mofid [in Persian].
  88. Nāʾīnī, Moḥammad Ḥusayn. (1376 SH/1997). Fawāʾed al-Uṣūl [Benefits of the Principles]. Iran, Qom: Jāmiʿa-ye Mudarrisīn Ḥawza-ye ʿIlmiyya-ye Qom [in Arabic].
  89. Nāʾīnī, Moḥammad Ḥusayn. (n.d.). Manīyat al-Ṭālib fī Ḥāshiyat al-Makāsib. Iran, Tehran: Maktabat al-Muḥammadīya [in Arabic].
  90. Yūsufī, A.-ʿA., (1379 SH/2000). Māhīyat va Sākhtār-e Eqteṣād-e Eslāmī [Nature and Structure of Islamic Economics] (Collection of Articles and Dialogues). Iran, Tehran: Pajooheshgāh-e Farhang va Andīshe-ye Eslāmī [in Persian].
  91. Zāreʿī Sharīf, Waḥīd. (1401 SH/2022). Rabā Angārī-ye Moṭlaq-e Ziyādatī dar Moʿāvažāt bā Rūkardī bar Sīāsat-e Jenāʾī-ye Īrān [The Absolute Characterization of Usury in Exchanges: A Review of Iran’s Criminal Policy]. Āmūz-hā-ye Feqh va Ḥoqūq-e Jezā [Teachings of Fiqh and Criminal Law], 1(1), 57–76 [in Persian].
  92. Zarqā, Muṣṭafā. (1388 SH/2009). al-Mushkilāt al-ʿAṣriyya fī Mīzān al-Sharīʿa al-Islāmiyya [Contemporary Problems in the Balance of Islamic Law]. No place [in Arabic].
Volume 14, Issue 4 - Serial Number 34
May 2025
Pages 723-754
  • Receive Date: 10 February 2025
  • Revise Date: 05 July 2025
  • Accept Date: 19 July 2025